Gres yağlama görevini yapmaya ek olarak, kendisinin ve yağladığı ekipmanın erken bozulmasına yol açabilecek çevreden içeriye sızıntıyı önleyen bir keçe olarak da görev görür. Gresin sıvı yağa oranla sahip olduğu avantajlar şöyle sıralanabilir:  Kontaminasyon girişini engeller, suyun yıkama eylemine direnç gösterir, dikey montaj konumlarında bile uygulandığı yerde kalabilir.

Yağlar ve gresler için yağlama ilkeleri aynı olmasına rağmen, ikisi arasındaki temel ayrım temas bölgesine yağın sevk edilme yöntemidir.

Gresi bileşimlerine göre inceleyelim. Gres; bir “bünye verici”nin içerisine yerleştirilmiş olan yağdır. Gresin, hidrolik yağı, dişli yağı ve kızak yağı vb. yağlardan farkı, “baz yağı” ve “katkı maddeleri – dönüştürücüler” haricinde, içerisinde ayrıca “kalınlaştırıcı kimyasalları” barındırmasıdır.

Gres yağını, süngere benzetebiliriz. Gresin boşlukları yağ ile doludur ve gres, çalışırken yağı serbest bırakır. Bulaşık süngerini düşünelim. Süngeri kullanırken önce basınç uygular, süngeri sıkıştırır, ardından deterjanlı suyun içine sokarak, süngerin üzerindeki basıncı kaldırırız. Bu sayede sünger, bünyesine deterjanlı suyu çeker.

Greste de “kalınlaştırıcı” dediğimiz yapı, sünger;  “baz yağı”,  su; “katkı maddeleri-dönüştürücüler” ise deterjandır. Taban baz yağ,  “mineral”, “sentetik” veya yağlama özellikleri gösteren herhangi bir sıvı olabilir.  Gresin fiili yağlama işlevini, çok yavaş uygulamalar dışında baz yağ gerçekleştirir. Bunun üzerinde “bünye verici” yani “kalınlaştırıcı” yer alır. En üstte ise “katkı maddeleri-dönüştürücüler” vardır.